Τα νιτρικά ανιόντα (ΝΟ3-) στο νερό είναι μια βασική παράμετρος που υποδεικνύει το επίπεδο μόλυνσης του νερού. Προέρχονται από τα λιπάσματα της εντατικής γεωργίας, τα απορρίμματα και τα περιττώματα ζώων και ανθρώπων.
Η νομοθεσία ορίζει ότι το το ανώτερο όριο συγκέντρωσης νιτρικών είναι τα 50 mg/l. Η ύπαρξη τους στο νερό ακόμα και σε πολύ μικρά επίπεδα είναι πολύ επικίνδυνη για τις εγκύους και τα βρέφη. Η αφαίρεση νιτρικών μπορεί να γίνει με 3 τρόπους
Τρόποι Αφαίρεσης
- απόσταξη
- αντίστροφη ώσμωση
- ιοντοανταλλαγή
Η μέθοδος της ιοντοανταλλαγής
Η διαδικασία αφαίρεσης του είναι όμοια με αυτή των αποσκληρυντών. Για την αφαίρεση των νιτρικών χρησιμοποιείται μια ειδική ρητίνη ανιόντων η οποία ανταλλάσσει τα νιτρικά και θειϊκά ανιόντα με ιόντα χλωρίου (Cl-) καθώς το νερό διέρχεται από την ρητίνη.
Προσοχή θα πρέπει να δοθεί στα επίπεδα θειϊκών στο νερό από την στιγμή που οι ρητίνες »προτιμούν» πρώτα την ανταλλαγή ιόντων με τα θειϊκά και στην συνέχεια με τα νιτρικά ιόντα.
Οι πιο κοινές ρητίνες που χρησιμοποιούνται είναι οι tributylamine και triethylamine και είναι πιστοποιημένες και οι δύο από τον NSF για χρήση σε πόσιμο νερό.
Προφίλτρανση
Στην διαδικασία ιοντοανταλλαγής απαραίτητη κρίνεται η ύπαρξη προφίλτρων απο-χλωρίωσης του νερού για την προστασία της ρητίνης.
Αναφορές:
http://www.water-research.net/index.php/nitrate